"Ίμβριοι: Δεν είμαστε διασπορά!" - ʼρθρο της Μεχβές Εβίν στην τουρκική εφημερίδα Μιλλιέτ

Τρίτη, 15 Ιανουαρίου 2013

(...) Ζούμε σε διάφορες γωνιές του πλανήτη αλλά το μυαλό μας είναι συνεχώς εδώ. Ναι, σκορπιστήκαμε, αλλά ποτέ δεν αποκοπήκαμε από την Τουρκία.


Εφημερίδα Milliyet
Ημ/νία: 14/11/2012

Συντάκτης: Mehveş Evin   
                                                                                    
Μετάφραση: Βαλέρια Αντωνοπούλου



Ίμβριοι: Δεν είμαστε διασπορά!


   Όταν λέμε τη λέξη Ίμβρος, πολλοί από εμάς δε φέρνουμε στο νου μας τη Γκιοκτσέαντα. Βέβαια κι όταν λέμε τη λέξη Γκιοκτσέαντα λίγοι γνωρίζουν το νησί και ξέρουν πού βρίσκεται… Η Τένεδος όμως τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε δημοφιλή τουριστικό προορισμό και τόπο εγκατάστασης ευκατάστατων συνταξιούχων Λευκών Τούρκων (Beyaz Türkler)[1]. H Ίμβρος παρέμενε διαρκώς απομονωμένη αλλά και μετέωρη… Για ποιο λόγο; Όσοι ενδιαφέρονται πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσουν το βιβλίο “İmroz Rumları – Gökçeada üzerine” («Οι Ρωμιοί της Ίμβρου – Περί Γκιοκτσέαντα», εκδόσεις Heyamola) που μόλις κυκλοφόρησε…
   Χθες το απόγευμα βρέθηκα στην παρουσίαση του βιβλίου που επιμελήθηκε η Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μπαχτσέσεχιρ Δρ. Φεριάλ Τανσούγ… Έγινα μάρτυρας της χαράς των Ιμβρίων που με αυτή την ευκαιρία κατάφεραν να έρθουν στην Κωνσταντινούπολη και να σμίξουν φορώντας λευκά λουλούδια στο πέτο. Αυτή είναι μια πρωτιά. Διότι η Ίμβρος είναι ένα νησί «το οποίο ξεχάστηκε ή αφέθηκε να ξεχαστεί». Στην Τουρκία μόνο ένα βιβλίο έχει γραφτεί για την Ίμβρο. Δεν έχουν γίνει ακαδημαϊκές μελέτες…


Ένα στρέμμα στην τιμή ενός αυγού

   Οι Ίμβριοι που τελευταία αναγκάστηκαν να φύγουν από το νησί το 1964 σκορπίστηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης… Όταν ξέσπασε το Κυπριακό, η Τουρκική Δημοκρατία έκανε «αντίποινα» σε βάρος των Ρωμιών πολιτών της κλείνοντας τα μειονοτικά σχολεία της Ίμβρου, ιδρύοντας ανοιχτές φυλακές στο νησί και απαλλοτριώνοντας τα κτήματά τους. Υπάρχουν ντοκουμέντα για όλα.
   Μιλώ για μια φρικτή καταπίεση που δέχονταν «αναγκάζοντάς τους να πουλήσουν» κάθε στρέμμα γης τους στην τιμή ενός αυγού.
   Το αποτέλεσμα ήταν οδυνηρό. Ενώ πριν 40 χρόνια ο πληθυσμός ήταν περίπου 5.000, σήμερα στο νησί ζουν 300 ηλικιωμένοι Ρωμιοί…
   Συγκεντρώνονται παρόλα αυτά στο νησί είτε στις καλοκαιρινές διακοπές είτε στις γιορτές. Έτσι απαλύνουν τη «νοσταλγία τους για την πατρίδα». Τι νοσταλγία κι αυτή!
   Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ιμβρίων Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης συμπυκνώνει τα συναισθήματα των Ιμβρίων στη φράση «Και είμαστε εδώ και δεν είμαστε».


Ποτέ δεν αποκοπήκαμε από την Τουρκία

   Ο Κώστας συνεχίζει λέγοντας: «Ζούμε σε διάφορες γωνιές του πλανήτη αλλά το μυαλό μας είναι συνεχώς εδώ. Αυτός είναι ένας τρόπος ζωής για εμάς. Δε θέλω να χρησιμοποιήσω τη λέξη διασπορά με την έννοια που αυτή χρησιμοποιείται στην Τουρκία. Η λέξη διασπορά σημαίνει «σκόρπιοι σπόροι». Ναι, σκορπιστήκαμε, αλλά ποτέ δεν αποκοπήκαμε από την Τουρκία...». Παρ’ όλες τις πίκρες και τις απώλειες, τους Ιμβρίους με τους οποίους συνομίλησα δεν τους ενδιαφέρει να κάνουν απολογισμό των δεινών που βίωσαν. «Όλα αυτά συνέβησαν στο παρελθόν. Πλέον θέλουμε να μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα ζωή, μια νέα κοσμοθεωρία που θα κοιτάει στο μέλλον. Ας τελειώσει η εκατόχρονη μοναξιά των Ιμβρίων. Ας μη χάσουμε αυτή την ευκαιρία» λέει ο Κώστας…
   Ας μη χάσουμε την ευκαιρία, αλλά να γνωρίζουμε και τα όσα συνέβησαν στην Ίμβρο. Μπορούμε να ξεκινήσουμε απευθύνοντας με ειλικρίνεια στον εαυτό μας την ερώτηση που έκανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος «Ποιος αφήνει αυτό τον ευλογημένο τόπο και φεύγει;».


Πατριάρχης: Η τουρκική κοινή γνώμη δεν έμαθε
 

  • Μαζί με την παρουσίαση του βιβλίου ξεκίνησε και μια έκθεση φωτογραφίας. Στην πανεπιστημιούπολη του Μπεσίκτας του Πανεπιστημίου Μπαχτσέσεχιρ μπορεί κανείς να δει τις φωτογραφίες του Ίμβριου φωτογράφου Βασίλη Γιάντα, ο οποίος ζει στην Ελλάδα.
  • Στην παρουσίαση του βιβλίου «Οι Ρωμιοί της Ίμβρου» μίλησε και ο ιστορικός και συγγραφέας Μουράτ Μπελγκέ, ο οποίος διευκρίνισε ότι και ο ίδιος δε γνώριζε καλά τα όσα συνέβησαν στην Ίμβρο. Αφού πρώτα διηγήθηκε τις περιπέτειές του στην Τένεδο στα τέλη της δεκαετίας του ’60, μοιράστηκε στη συνέχεια τις αναμνήσεις του να ψαρέψει γλώσσες στην Ίμβρο!
  • Κατά τις ομιλίες δόθηκαν θετικά μηνύματα. Έγινε λόγος για τη θετική αντιμετώπιση της κυβέρνησης προς τα προβλήματα.
  • Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος – είναι κι αυτός Ίμβριος – είπε τα ακόλουθα: «Οι μεγαλύτερες γενιές πρέπει να διηγηθούν στις νέες γενιές πώς ο φόβος και η καχυποψία διέλυσαν το νησί. Η τουρκική κοινή γνώμη με τις περιορισμένες δυνατότητες εκείνης της εποχής δεν έμαθε για τις αδικίες που υπέστησαν οι Ίμβριοι. Δεν έμαθαν πώς τα χωριά μετατράπηκαν σε χωριά – φαντάσματα».


________________________________________________
[1] Έτσι αυτοαποκαλείται μερίδα Τούρκων πολιτών που θεωρεί τον εαυτό της μοντέρνο, εκσυγχρονισμένο και εκδυτικισμένο. Χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή με τους «Μαύρους Τούρκους».